Afscheid
Posted on March 27, 2017
Ik vond vandaag je foto weer
een flits, ons leven van weleer.
Jong sta je lachend naast je fiets
de tijd ertussen, het is niets.
Ik ken je blik, je zachte haar
en hoe we kijken naar elkaar.
De Hoogte, Groningen, je rode jas,
ik zie weer zo helder hoe het was.
Net na de poort De Kleine Winst
voor boodschappen en burenpraat,
naar verder waar ons woonhuis staat.
Jij bent voor eeuwig die mij ziet als ik
jouw kijken vastleg met een klik,
en ik heb nog het oog dat toen
zo anders keek dan ’t nu zou doen.
In stille foto-tijd waarin ik tot je kom
kijk je nog één keer naar me om,
en ik zeg nu heel zachtjes: luister
een laatste keer, hoor wat ik fluister.
Ik geef je nog graag dit teder woord
voordat je gaan moet door die poort.